Krwawiące znamię – czy to powód do wizyty u lekarza?

Krwawiące znamię może być objawem różnych problemów skórnych, w tym także nieprawidłowości w obrębie znamion, wymagających ścisłej uwagi lekarskiej. Znamiona skórne, które zaczynają krwawić, mogą być m.in. wynikiem urazu mechanicznego, ale również mogą wskazywać rozwój groźnych zmian, jak np. czerniak – nowotwór złośliwy skóry.

Warto skonsultować krwawiące znamię z chirurgiem lub dermatologiem. Nie należy z tym zwlekać. Jedynie dzięki szybkiej diagnostyce można bowiem zapobiec rozwojowi groźnych schorzeń skóry. Lekarz oceni stan skóry i, jeśli to konieczne, wykona odpowiednie badania. To przede wszystkim dermatoskopia lub biopsja. Nie należy lekceważyć żadnych zmian skórnych, które zaczynają krwawić, swędzieć, zmieniają kształt lub kolor. Im szybciej zostanie postawiona diagnoza, tym większa szansa na skuteczne leczenie, jeżeli zmiany okażą się niebezpieczne.

Profilaktyczne badanie skóry – samobadanie i dermatoskopia u specjalisty

Samobadanie skóry to istotny sposób monitorowania swojego zdrowia i szybkiego wykrywania ewentualnych zmian, które mogą świadczyć o problemach, takich jak czerniak czy inne formy raka skóry. Regularnie samobadanie pozwala zauważyć wszelkie niepokojące zmiany w wyglądzie znamion lub nowo powstałe zmiany skórne. Jak często badać znamiona? Powierzchnię własnej skóry należy dokładnie kontrolować przynajmniej raz w miesiącu, najlepiej podczas codziennej pielęgnacji. Dobrze jest wybrać odpowiednio oświetlone miejsce, a w razie konieczności poprosić o pomoc osobę bliską. Należy sprawdzić całe ciało, również te miejsca, które na co dzień są zakryte (plecy, przestrzenie między palcami, skóra głowy, pachwiny). Szczególną uwagę trzeba poświęcić nowym znamionom lub takim, które zaczynają się zmieniać. Ważne jest, aby przyjrzeć się im dokładnie i zapisać ewentualne nieprawidłowości w ich wyglądzie. Niepokojące jest zawsze swędzące, krwawiące znamię. Zmiana skórna nie powinna ponadto boleć ani być nadmiernie zaczerwieniona. 

Jeżeli pacjent zauważy na swoim ciele niepokojące objawy ze strony zmian skórnych, niezwłocznie powinien odwiedzić lekarza. Wykona on wówczas diagnostyczne badanie dermatoskopem. Do specjalisty warto jednak zgłosić się nie tylko w przypadku występowania na ciele nieprawidłowości. Ryzyko rozwoju czerniaka znacznie ogranicza diagnostyka atypowych zmian skórnych i ich szybkie usuwanie chirurgiczne. Kontrolne badanie dermatoskopowe zaleca się wykonywać przynajmniej raz w roku. Częściej do lekarza powinni zgłaszać się pacjenci w tzw. grupie ryzyka rozwoju nowotworu skóry. To przede wszystkim te osoby, u których wcześniej występował czerniak w rodzinie oraz które są szczególnie narażone na szkodliwe działanie czynników zewnętrznych (głównie nadmierną ekspozycję skóry na słońce).

Czy znamię barwnikowe wymaga leczenia? Które objawy powinny niepokoić?

O tym, kiedy należy usunąć znamię, decyduje lekarz specjalista po dokładnej diagnostyce i kwalifikacji pacjenta do ewentualnego zabiegu. Wyłącznie on wie bowiem, jak rozpoznać niebezpieczne zmiany skórne, które wymagają jak najszybszego wycięcia z powierzchni ciała. Podczas samodzielnego badania skóry pacjenci powinni zwrócić szczególną uwagę nie tylko na swędzące czy krwawiące znamiona. Wycięcia mogą wymagać także znamiona barwnikowe. Wśród niepokojących objawów, pomocnych w wykryciu chorobowo zmienionych zmian skórnych, wymienia się przede wszystkim:

• asymetrię znamion,
• nieregularne brzegi,
• niejednolity lub niecodzienny kolor znamion,
• duży rozmiar,
• ewolucję, nagłą zmianę kształtu lub rozmiaru znamienia.

Wszystkie z tych objawów stanowią kryteria ABCDE rozwoju czerniaka, czyli złośliwej zmiany nowotworowej skóry. Najczęściej badaniom poddaje się asymetryczne i nieregularne zmiany skórne o średnicy przekraczającej 6 mm. Większe znamiona mają większą powierzchnię, co daje im potencjalnie więcej miejsca na rozwój patologicznych komórek.

Dlaczego znamię krwawi? Czy to wczesny objaw groźnego nowotworu skóry?

Krwawiące znamię, zwłaszcza jeżeli pojawia się bez wyraźnego urazu lub gdy zmienia wygląd (np. rośnie, zmienia kształt, kolor, krawędzie), bądź towarzyszą mu inne objawy (swędzenie, pieczenie, ból), wymaga konsultacji ze specjalistą. Lekarz może zlecić dalsze badania, jak np. biopsję, aby ocenić, czy zmiana jest łagodna, czy też wskazuje na poważniejszy problem, jak rak skóry. Niebezpieczne zmiany skórne mogą rozwijać się w dowolnym obszarze ciała i u osób w różnym wieku. Groźny jest zarówno czerniak u młodych osób, jak i wśród starszych pacjentów. W każdym organizmie może bowiem wyrządzić nieodwracalne szkody.

Warto wiedzieć, o czym może świadczyć i czego wynikiem może być krwawiące znamię. Może ono zacząć krwawić, jeżeli zostanie zranione, ale w takim przypadku krwawienie powinno ustąpić po kilku minutach. To szczególnie częsta sytuacja w przypadku wystających znamion, pokrytych owłosieniem, zlokalizowanych w problematycznych miejscach na ciele pacjenta. Urazom mechanicznym ulegają przede wszystkim zmiany skórne na nogach, w okolicach intymnych, pachwinach, na twarzy, szyi i dekolcie. Znamiona mogą zawierać większą liczbę naczyń krwionośnych, co sprawia, że są bardziej podatne na pęknięcie i krwawienie, nawet przy mniejszym urazie. Znamię może się zakazić, szczególnie jeżeli zostało podrażnione lub rozdrapane. Zakażenie może z kolei powodować stan zapalny, obrzęk, a w konsekwencji także krwawienie. Na wygląd znamion wpływać mogą również zmiany w gospodarce hormonalnej pacjenta, powodując ich powiększenie, zaczerwienienie czy krwawienie. W niektórych przypadkach krwawienie może być ponadto wynikiem rozwoju złośliwego nowotworu skóry, takiego jak czerniak, rak podstawnokomórkowy (BCC) czy rak kolczystokomórkowy (SCC).

Kiedy i jak usunąć czerniaka, krwawiące znamię i podejrzane pieprzyki?

By wiedzieć, jak wyleczyć znamię, należy w pierwszej kolejności odróżnić zmiany chorobowe od łagodnych. Ponieważ istnieje wiele rodzajów znamion skórnych, ich usuwanie zawsze należy poprzedzić skrupulatną diagnostyką. Specjalista może stwierdzić łagodne pieprzyki, brodawki, plamy i przebarwienia na skórze, znamiona atypowe, znamię Suttona, znamię Spitz, a nawet zwykłe oparzenie i wiele innych. Podczas kwalifikacji pacjenta do zabiegu lekarz przekazuje informacje dotyczące bezpieczeństwa usuwania znamion oraz wskazówki, jak przygotować się do usuwania znamion. Po wstępnym ustaleniu, z jakim znamieniem ma do czynienia, lekarz wskazuje również dostępne i bezpieczne metody usuwania znamion. Nie każda technika może być bowiem zastosowana w danej grupie pacjentów. Najczęściej stosuje się elektrokoagulację oraz chirurgiczne usuwanie zmian skórnych z użyciem skalpela.

Pierwsze rozwiązanie jest dostępne jedynie dla tych osób, u których stwierdzono istnienie łagodnych zmian, bez charakteru chorobowego. Zaleca się stosowanie elektrokoagulacji wyłącznie w celach kosmetycznych i estetycznych. Lekarze używają jej zatem do usuwania znamion, które stanowią dla pacjentów defekt skórny, bez zdrowotnych wskazań do ich likwidacji.

Krwawiące znamię a chirurgiczne usuwanie znamion – skuteczna metoda leczenia znamion dysplastycznych i nowotworów skóry

W przypadku stwierdzenia na skórze pacjenta znamion zmienionych chorobowo jedyną skuteczną metodą ich leczenia jest chirurgiczne usuwanie. Wycięcie zmiany skórnej w całości z podłoża wraz z marginesem zdrowej tkanki skórnej umożliwia bowiem wykonanie badania histopatologicznego zmian skórnych. To ostatni etap diagnostyki wycinanej zmiany. Wynik daje lekarzowi odpowiedź przede wszystkim na pytanie o charakter znamienia: łagodny, atypowy, nowotworowy, niejednoznaczny. Po otrzymaniu wyniku biopsji znamion istotne jest, aby skonsultować się z chirurgiem lub onkologiem, który dokładnie wyjaśni, co oznacza wynik i jakie są zalecenia dalszego leczenia. W zależności od typu zmiany mogą one obejmować dalsze monitorowanie skóry lub leczenie farmakologiczne, bądź terapeutyczne w przypadku wykrycia raka skóry.

Blizny po usuwaniu znamion nie są widoczne. Zwykle osiągają mniejszy rozmiar niż dotychczasowe znamię zlokalizowane w tym samym miejscu. Po zabiegu należy bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarza. Wśród nich najistotniejsze jest unikanie promieniowania UV oraz konieczność stosowania kremów z filtrem UV.